"Świat już NIGDY nie będzie taki sam"

Dzisiaj mijają dwa miesiące, jak mieszkam już na swoim. Z tej okazji zrobiłam sobie małą wycieczkę. Jakaż to radość móc znów sobie swobodnie poszaleć na rowerze po ponad miesiącu siedzenia w chałupie! :-D Słońce, ciepełko, umiarkowany wiatr - to jest to!
Postanowiłam zobaczyć, jak się buduje południowa obwodnica Warszawy oraz odwiedzić Józefów, jedno z tych miejsc na ziemi, w których zostawiłam swoje serducho (wynika z tego, że mam więcej serc niż krowa żołądków ;-)). "Świat już NIGDY nie będzie taki sam. Ten peron odjechał" - stwierdził ostatnio mój kolega. Coś w tym jest... Obwodnica rośnie - ten kawałek ziemi wygląda już zupełnie inaczej niż jeszcze kilka miesięcy temu. Gospodarzę już sobie sama na swoim. Z przyjaciółmi i znajomymi kontaktuję się tylko online lub telefonicznie. Nie wyskoczę gdzieś dalej w Polskę. I tak dalej.
Dziś tak sobie pomyślałam, że mam ostatnio silne poczucie tymczasowości wszystkiego. Możliwe, że miejsce, w którym obecnie żyję, też jest tymczasowe. Mam również nadzieję (jak każdy), że obecne ograniczenia też się wpisują w ten "trend" tymczasowości... A już na pewno tu na ziemi jesteśmy tylko przejazdem.



Tak się buduje, tak się zmienia...



Infrastruktura rowerowa jeszcze bardzo niegotowa, rozbebeszona, poszatkowana.



Tam, gdzie kończy się Wał Miedzeszyński, a zaczyna ul. Nadwiślańska, jest już porządnie.



Na ul. Mozaikowej wygląda to tak.



Ul. Frezji w Radości. Zdjęcie dedykowane mojej koleżance, której suczka rasy berneński pies pasterski ma na imię Frezja.
A mnie jest ciut gorąco w tych majtkach na twarzy...